کد مطلب:137392 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:259
انصاف بدهیم
آیا ابوطالب بعد از این كه این آیات و اعمال را كرارا مشاهده كرده و نیز سشنیده كه پدرش و دیگران چه خبرهایی درباره ی آن حضرت داده بودند، صحیح است كه گفته شود ابوطالب غیر مسلمان مرده است، و حال آن كه او مردی متفكر و دوراندیش بوده است؟! آیا عرب بادیه نشین و سایر مهاجرین و انصار، بر ابوطالب رجحان و برتری عقلی داشتند؟ (كه به آن حضرت ایمان آوردند؟) و یا آیات و معجزات و كرامات بیشتری از ابوطالب دیده بودند؟! و یا از ابوطالب به پیغمبر صلی الله علیه و اله نزدیكتر بوده اند؟! بدین خاطر است كه می گوییم: مسلمان نبودن ابوطالب محال و یا شبه محال است.
كسی كه در اسلام ابوطالب شك كند مانند این است كه در نبوت و رسالت محمد صلی الله علیه و آله شك كرده است، از این جهت كه نمی داند و
نمی تواند این مطلب را بفهمد؛ زیرا جمع كردن این قول كه پیامبر صلی الله علیه و آله برهان قاطع و دلیل محكمی برای اثبات نبوتش آورد، و این قول كه ابوطالب با وجود داشتن علم و سلامت ادراك و رجحان عقلی و آگاهی تمام و كاملی كه به حقانیت برادرزاده اش داشت و نیز عشق و علاقه و اخلاص نسبت به او، كافر و غیر مسلمان از دنیا رفته است، ممكن نیست. پس هر كسی بگوید پیامبر صلی الله علیه و آله برای اثبات رسالتش دلیل كافی و وافی ارائه داده است لازم می آید كه قائل به اسلام ابوطالب نیز باشد؛ و هر كس كه قائل به عدم اسلام ابوطالب باشد لازم می آید كه بگوید: نبی اكرم صلی الله علیه و اله نتوانسته بود دلیل قانع كننده و كافی برای رسالتش اقامه كند، و تفكیك این دو از هم جهل و تحكم است.
و در یك كلام: اگر فرض شود ابوطالب اسلام نیاورد، معلوم می شود كه در واقع یك سر و اشكالی وجود داشته كه سبب اسلام نیاوردنش شده است.
سؤالی كه در این جا مطرح می شود این است: ابوطالب كه دارای چنین منزلت و مقامی است، چرا در اسلامش تشكیك وارد شده است؟
در جواب باید گفت: این كه از ابوطالب نفی اسلام كرده اند، جوابی است برای قول به نفاق ابوسفیان. آیا غیر از این است كه ابوطالب پدر علی امیر المؤمنین علیه السلام بوده و ابوسفیان پدر معاویه؟! لذا محل گریزی ندیدند مگر این كه موازنه كنند و ابوسفیان را بر ابوطالب ترجیح داده و یا حداقل آن دو را با هم مساوی جلوه دهند.
كسی كه در اسلام ابوطالب شك كند مانند این است كه در نبوت و رسالت محمد صلی الله علیه و آله شك كرده است، از این جهت كه نمی داند و
نمی تواند این مطلب را بفهمد؛ زیرا جمع كردن این قول كه پیامبر صلی الله علیه و آله برهان قاطع و دلیل محكمی برای اثبات نبوتش آورد، و این قول كه ابوطالب با وجود داشتن علم و سلامت ادراك و رجحان عقلی و آگاهی تمام و كاملی كه به حقانیت برادرزاده اش داشت و نیز عشق و علاقه و اخلاص نسبت به او، كافر و غیر مسلمان از دنیا رفته است، ممكن نیست. پس هر كسی بگوید پیامبر صلی الله علیه و آله برای اثبات رسالتش دلیل كافی و وافی ارائه داده است لازم می آید كه قائل به اسلام ابوطالب نیز باشد؛ و هر كس كه قائل به عدم اسلام ابوطالب باشد لازم می آید كه بگوید: نبی اكرم صلی الله علیه و اله نتوانسته بود دلیل قانع كننده و كافی برای رسالتش اقامه كند، و تفكیك این دو از هم جهل و تحكم است.
و در یك كلام: اگر فرض شود ابوطالب اسلام نیاورد، معلوم می شود كه در واقع یك سر و اشكالی وجود داشته كه سبب اسلام نیاوردنش شده است.
سؤالی كه در این جا مطرح می شود این است: ابوطالب كه دارای چنین منزلت و مقامی است، چرا در اسلامش تشكیك وارد شده است؟
در جواب باید گفت: این كه از ابوطالب نفی اسلام كرده اند، جوابی است برای قول به نفاق ابوسفیان. آیا غیر از این است كه ابوطالب پدر علی امیر المؤمنین علیه السلام بوده و ابوسفیان پدر معاویه؟! لذا محل گریزی ندیدند مگر این كه موازنه كنند و ابوسفیان را بر ابوطالب ترجیح داده و یا حداقل آن دو را با هم مساوی جلوه دهند.